Ni Ronald Marzona
Sinilip ko ang malungkot mong tula:
Wala akong lungkot na nakita.
Hinipo ko ang mga sugatang salita:
Walang dugong umalagwa.
Walang lungkot.
Walang sakit.
Wala.
Ngunit nang niyakap ko na ang iyong tula,
Sa mata ko, may humikbing luha.
No comments:
Post a Comment