Ni Reuel Aguila
Sabi ko sa kainuman ko: NO, HINDI lang ito dahil isa kami sa libo-libong Pilipino na nakulong, na-torture, namatayan noong Martial Law...
Pinamo-move on mo ako na para bang broken hearted lang ako. Pinamo-move on mo ako dahil hindi mo naranasan ito o maramdaman man lang o maunawaan man lamang... o, ayaw tangkaing unawain kasi nosebleed na ito para sa iyo.
Tungkol ito sa isang pamamalakad na hindi na dapat maulit dahil habang ninanakawan ang bayan at pinagmamarahasan ay dinarakila pa ang pangulong ito at ang kakutsaba nila bilang bayani. At, naniniwala ka naman na bayani nga sila.
Pero higit sa lahat, tungkol ito sa pagpigil, na hindi na dapat maulit ito para ikaw mismo at ang kabataan ngayon ay hindi na mapagnakawan, o ikulong o i-torture o paslangin nang ganoon-ganoon na lang.
Pinamo-move on mo ako? Baka yan mismong pagsasabi mong yan, pati na yang tapang mo sa facebook o twitter, e, ipagbawal na rin sakaling matuloy yong sabi mong ok lang ang panahon ng diktador.
Para sa iyo ito at sa iba pa, na hindi ninyo maranasan ang kawalanghiyaang ginawa sa libo-libong kami; at sa panggagahasa sa buong bansa.
On the other hand, sana maranasan mo rin... at ako naman ang magsasabi sa iyo na: mag-move on ka na.
Aba, napikon ang kainuman ko. Tumayo at humakbang papalayo.
Tumayo na rin ako: Bata, magpatak ka muna rito. Aba, hindi forever na kami ang magbabayad sa luho nyo.
No comments:
Post a Comment